شکلاتتان را در خانه چاپ کنید و بخورید

این قالب اکسل *رایگان* مانند یک CRM برای بیزینس شما عمل می‌کند

از آنجایی که توانایی ما برای تولید و دستکاری مواد در سطح میکروسکوپی بهبود یافته است، دنیایی از تحقیقات پیرامون چیزی به نام فرامواد باز شده است. انسان‌ها مدت‌ها پیش یاد گرفتند که چگونه مواد مختلف را با هم مخلوط کنند تا مواد جدیدی با خواص بسیار خاص تولید کنند. به عنوان مثال، اساس علم متالورژی است. اما فرامواد با تغییر ساختار یک ماده معین برای ایجاد خواص یا ویژگی های بهبود یافته تلاش می کنند همین کار را انجام دهند. یکی از جالب‌ترین زمینه‌های مطالعه در مورد فرامواد، لنزهای دوربینی است که برای چشم انسان کاملاً مسطح به نظر می‌رسند، اما در واقع با ساختارهای میکروسکوپی پوشیده شده‌اند که نور را به همان اندازه لنزهای منحنی خم می‌کنند و عکاسی با گوشی‌های هوشمند را بیشتر بهبود می‌بخشند و به طور بالقوه از شر دوربین خلاص می‌شوند.

به نظر نمی‌رسد لنزهای دوربین و آب نبات ها شباهت زیادی با هم داشته باشند، اما فرامواد می تواند به همان اندازه که برای عکاسان مفید است برای دوستداران شکلات مفید باشد. چند عامل وجود دارد که شکلات با کیفیت بالا را از چیزهای ارزان قیمتی که برای ساختن شکلات خرگوش‌ی های غول‌پیکر استفاده می‌شود، جدا می‌کند . مواد خوب دارای روکش  براق هستند و به جای اینکه فقط در دهان خرد شوند، در هنگام گاز گرفتن، با یک ضربه مشخص، ترک می‌خورند. این بافت منحصربه‌فرد ناشی از دما دهی است، فرآیندی زمان‌بر اما مهم که در آن شکلات به‌طور مکرر ذوب می‌شود و تا دمای خاصی خنک می‌شود تا به فاز خاصی برسد (در مجموع شش مرحله وجود دارد و فاز پنج ایده‌آل است) که در آن ساختار کریستالی مورد نظر شکل می‌گیرد.

محققان دانشگاه آمستردام دریافتند که رویکرد فرامواد می تواند برای بهبود بافت و تجربه گاز زدن شکلات با کیفیت بالا مورد استفاده قرار گیرد. این از طریق ایجاد ضربه‌ها و شکستگی‌های بیشتر در ساختاری اتفاق می‌افتد که پیچیده‌تر از چیزی است که با ریختن شکلات ذوب شده در قالب ایجاد می‌شود. با این حال، این ایده جایگزین فرآیند تلطیف نمی‌شود، که در واقع چالش‌های منحصربه‌فردی را در زمانی که محققان برای تولید شیرینی‌های شکلاتی خود به چاپگرهای سه بعدی روی آوردند، ایجاد کرد.

شکلات ذوب شده‌ای که برای رسیدن به مرحله‌ای که بلورهای فاز V تشکیل شده بود، در سرنگ‌هایی قرار می‌گرفت که باید در دمای ۹۰ درجه فارنهایت نگهداری می شدند، در حالی که چاپگر لایه به لایه ساختارها را می ساخت. اما ثابت شد که حفظ این دما یک چالش است و نیاز به کالیبراسیون مجدد دائمی برای ضخیم شدن شکلات در طول زمان دارد. استفاده از پرینترهای سه بعدی با یک اکسترودر پلاستیکی در حال حاضر به اندازه کافی دشوار است – اما مبادله آن با شکلات نرم مانند یک کابوس واقعی به نظر می‌رسد.

 کیفیت درک شده و لذت خوردن شکلات را می‌توان با افزایش تعداد ترک‌های تجربه شده در حین گاز زدن یک قطعه از طریق ساختارهای S شکل با پیچیدگی فزاینده بهبود بخشید. محققان همچنین دریافتند که این تجربه را می توان با ایجاد شکلات با ساختارهای ناهمسانگردی که مقاومت احساس شده در حین گاز گرفتن را از طریق اشکال و الگوهایی که با نیروی اعمال شده در جهات خاص بریده و می شکنند، بهبود بخشید.